- kojący
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldekojaogoncy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}kojący{{/stl_39}}{{stl_9}} (-co){{/stl_9}}{{stl_7}} beruhigend, lindernd;{{/stl_7}}{{stl_41}} lek{{/stl_41}}{{stl_7}} schmerzlindernd{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
kojąco — przysłów. od kojący (p. koić) Muzyka działała na nią kojąco … Słownik języka polskiego
neuroleptyk — m III, D. u, N. neuroleptykkiem; lm M. i farm. «lek kojący psychotropowy, stosowany w leczeniu psychoz i nerwic» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego